Var M’ola – Karacaoğlan
Bir
çift güzel gördüm, yolda yolakta
Altun küpe şan veriyor, kulakta
Yeryüzünde insan, gökte melekte
Acep sevdiğimin eşi var m’ola
Sevdiğim
oturmuş halılar dokur
Viran bahçelerde bülbüller şakır
Ne İstanbul koydum ne Diyarbakır
Acep sevdiğimin eşi var m’ola
Bana
su içirdin yeşil kanyadan
Güzel seven murat alır dünyadan
Kayseri’den, Karaman’dan, Konya’dan
Acep sevdiğimin eşi var m’ola
Karac’oğlan der ki, düşürdüm od’a
Dertli yürek dayanır mı bu derde
Güneşin doğup da battığı yerde
Acep sevdiğimin eşi var m’ola
Kaynak: Mustafa Necati KARAER, Karacaoğlan, s.63-64, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, 1988, Ankara
