Uçun Kuşlar! – Rızâ Tevfik BÖLÜKBAŞI
“Sevgili oğlum Mehmed Said’e”,
Uçun kuşlar
uçun!.. Doğduğum yere;
Şimdi dağlarında mor sümbül vardır.
Ormanlar koynunda, bir serin dere,
Dikenler içinde sarı gül vardır.
O çay
ağır akar yorgun mu bilmem?
Mehtâbı hasta mı, solgun mu bilmem?..
Yaslı gelin gibi mahzun mu bilmem?
Yüce dağ başında siyah tül vardır.
Orda geçti
benim güzel günlerim,
O demleri anıp bu gün inlerim;
Destân-ı ömrümü okur dinlerim
İçimde oralı bir bülbül vardır.
Uçun kuşlar
uçun! Burda vefâ yok!..
Öyle akarsular, öyle havâ yok!
Feryâdıma karşı aks-ı sadâ yok!
Bu yangın yerinde soğuk kül vardır.
Hey Rıza, kederin başından aşkın,
Bitip tükenmiyor elem-i aşkın!
Sende -deryâ gibi- dâima taşkın,
Dâima çalkalanır bir gönül vardır!..
Rızâ
Tevfik Bölükbaşı
Kaynak: Haz. Dr. Abdullah Uçman, Rıza Tevfik (Hayatı, Edebî Şahsiyeti,
Şiirleri), s.52-53, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, Ankara, 1986
