Hikâye-i Hal III – Kadir MISIROĞLU
Akıyorken bağrımdan, sıcacık taze kanlar, Onu gonca gül sandı, dost sandığım nâdanlar!.. Şâyed küçük bir…
Akıyorken bağrımdan, sıcacık taze kanlar, Onu gonca gül sandı, dost sandığım nâdanlar!.. Şâyed küçük bir…
Haber vermek isterken ahvâlimden âleme Muammalaştı birden, bildiğim her kelime… Mânâları değişti, üstüne eğildikçe, Bin…
“Es-sâkitu an’il-hak…”[1] İtabından korkarak… Kılıcımı bileyip, Haktan nusret dileyip Tekmil yurdu taradım. Çıkar bir yol…